1951: A´ so hett´s oh´gfonge:
Am Stommdisch im Ditsche Kaiser, sin sie g´hockt,
was sie ohn dä nägschde Fasend moche welle hett sie blogt.
Dä Kurt Zimmermonn, au Seifeschick genannt,
war in Sache Fasend domols schu gewandt.
Durch sini Reise durch Schtadt und Lond,
ware ihm die Narre vun Wolfach bis Offeburg bekonnt.
Noch ville Viertili un au ä´paar Bier,
sie ware z´fünft un nitt blos vier.
Diä fünf Schtommdischhocker hänn donn b´schlosse,
dass sie 1951 ä´Päterstäler Hex uff d´Fasend losse.
Als Koschtüm, des war bi däre Sach gonz klar,
ä´aldi Tracht vum Graßli war grad recht, denn s´Geld war rar.
S´nägschd Problem war d´Mask mit allem drum rum, dä Schädel brummt,
dä Kurt isch motorisiert un der mueß luege wo er des Klumb bikummt.
In Offeburg do wurd er findig,
fier dä Ofong grad erschwinglig.
Ä Babdeckel-Mask, ä´Drohtgschdell und ä´Kopfduech, dess war´s fier dä Kopf.
Wer´s trage hett, war ä´rechter Narr un ieber d´Fasend ä armer Tropf.
Des Gschdell hett druckt un g´schdache,
dass dess gschpiert hesch au noch dä Fasentwoche.
Schwarze longe Strimpf vum ä´Gläsergummi g´hobe,
Lumbeschueh mit Gummisohle, dess war guet zuem tobe.
Eu Utensil fählt noch, ä´Haselnussbängel und dä Bäse,
des mocht dä Walterli-Albert, un fertig isch diä Hex gewäse.
So wurd die Päterstäler Hex in´s Läbe gruefe und gebore,
ä´feschder Bschdondteil in dä Fasend au noch, noch 44 Jahre.
Diä Hexe-Grinder will ich jetzt nenne,
im Dorf duet sie ä´jeder kenne:
Diä Grinder un Erfinder:
Kurt Zimmermann, Seifenschick
Alfred Boschert, Kaiserwirt
Adolf Braun, Krummholz
Rudolf Platten, Tankschtellepächter
Ernst Huber, Poschtler
Erschdi Mitglieder ware:
Erich Maier, Schrinner
Klaus Eisele, Zimmermonn
Franz Huber, Totegräber
Ernst Müller, Krummholz
Josef Hermann, Bolizeisepp
Leopold Huber, Glasschliffer
Ludwig Huber, Abereli
Anna Friedsam, geb. Braun, Wagner
Franz Zimmermann, Hirzigpäter
Karl Braun, Schrinnermeischder
Erwin Zimmermann, Hirzigpäter
Leopold Maier, Krummholz
Walter Schmiederer, Diäterbeck
Franz Bitsch, Nocksepp
Günter Huber, Stasegünter
Diä Lischt isch nitt Vollschtändig Nome falle mit keuni i,
dä heilige Bürogratius zog erscht dirssig Johr schpäter i.
Dess haut eum hitt fascht vum Hocker,
aber so gings domols zue ganz Locker.
1952/53
1952/53 ware s´donn schu 25 mäh,
diä Grupp war nimmi zuem iebersäh.
Treffpunkt war fier uns immer,
im Ditsche Kaiser s´Näbezimmer.
Do hett mer als vorem Ufftritt un däm schwitze noch ä´Bierli trunke,
un om Kaiserwirt sie Frau diä Trudel hett uns Kopfduech bunde.
Om schmutzige Durschtignochmittag hetts zuem erschtemol gäbe Wurscht un Weck
Als Hex war mer Kinderliäb un hett ä´so däfier g´sorgt, dass koi Kind Ongscht
Vor eum hett.
Pletzlich ware d´Hexe g´frogt, s´war ä Atraktion,
keu Ball het mäh schtattgfunde ohne, dass diä Hexe in Aktion.
Do ware diä Hexe domols all:
Bürgerball im - Bären -
Lausbubenball - Badisher Hof -
Hemdglunker Umzug und Ball - Schwanen -
Sportlerball - Hirschen -
Maskenball - Kurhaus Bad Freyersbach -
Rosenmontagsball - Badischer Hof -
Rosenmontagsumzug
Bim ä´Bsuech in dä Gmoi „Bad Griesbach“ im Oschte,
sin diä Fraue vum Mütterkurhoim kumme uff ihri Koschde.
Dess Mutterkurhoim war uff Onordnung des domoligen Bosses,
on däm Sundig ä Erholungshoim fier d´Fraue ä´total verschlosses.
Des war fier diä Hexe koi Problem, dess hett sie noch nitt ä´mol in Rage
Versetzt,
diä Schweschdere sin gschprunge und gwezt, im nu ware alli Fenschder mit Hexe
bsetzt.
Om Obe war im Kurhaus „Bad Freyersbach“ dä Ball vum Gsongverei
do ware vun 45 noch 20 däbi un groß war´s nimmi des Hexgeschrei.
Zwei Ufftritt on eum Tag do brurchsch ä gueti Kondition, dess hett mer gnsähne,
eu Hex war noch Griesbach so fertig, daß sie 12 Std. gschlafe hett in´s
Wagner´s Spähne.
1954
1954 hett dä Seiferschick diä Kariär als Oberhex jä beend,
es war ä´Grund ä´schlimmer den hänn nur ä´paari kennt.
Des isch klar s´Geschäft goht vor un därf nit liede,
drum bliebt bim Kurt diä Hex fier immer im Kaschde liege.
Er verkauft Seif und Wäschmehl in Stadt un Lond,
un isch noch wiä vor unser Maske Lieferant.
Bi sore Bsorgung, isch´s donn au passiert,
dä Schnä kunnt vum Dach un hett om Kurt s´Auto lädiert.
Zahlt hett dä Schade ihm keuner, im hitt noch ä´herzliche Donk,
wir hän in nix k´ho, noch nitt ä´mol ä´Konto bei Rheinische Bonk.
Mit däm Weggong vum Kurt Zimmermann, Seifeschick,
zogen sich die Grindungsmitglieder auch zurück.
Ab 1954 isch dä Ludwig Huber (Abreli Lui) Meischter,
vun dä Päterstäler Hexe-Geischter.
Kalti Wirscht git´s om Durschtig nimmi fier d´Kinder,
heiß miän sie si, dess isch fier d´Kinder gsinder.
Zue däm Zweg, mueß dä jetzig Hexemeischter,
uff´s Rothus zuem Burgemeischter Ludwig Spinner heißt er.
Dä Gmoi ihr Dreirad, bittet er, hett´s uns ohngetan,
dess kenne ihr fier dä Schmutzige bikumme somt Mann.
Er duet uns, dess Farhrzeig o´vertraue,
die eunzig Bedingung war, duen mir keu Unfall baue.
S´Fahrzeig war om Schmutzige pinktlich bim Schwone zue Schtell,
ä´Wäschkessel, mit Bäse versiert drum rum ä´Sicherheitsgschtell.
Dä Wäschkessel wurd donn gfiert, dass d´Funke stobe,
als Heizer hesch uff däre Fahrt keu ruhige Kugel gschobe.
Vun jetzt ab bikimmt dä Hexesume un die kleunschte Kinder,
warmi Wirscht ob d´Sunn schint oder ob´s kalt isch wiä im Winter.
Diä Koschte fier diä Wirscht und diä Wecke,
duen mer mit dä Lumbeschueh – Sommlung decke.
Diä Bitt, von wo der Narr dem Volk auf´s Maul nuff schaut,
isch au vun dä Hexen, in dä Freitzitt bim Meier Ernst gebaut.
Daß diä Bütt hitt noch so vor Eich stoht,
beweißt, daß nix iber a´gute Ärbet goht.
1956 war´s im Bäre s´goht mer noch kalt dä Buggel nuff, bricht ebbs simmer hie,
do sinn mer mit´re Rutsch ieber d´alt Wageschopf zuem Fenschder nie.
Dess war Uftritt so richtig Hexemäßig, diä Freid war groß,
die Schtimmung war famos un dä Teifel richtig los.
Do hän mer k´ho dä eunzig Schade ungeloge,
abgrisse hänn mer zwei Kleiderhooge.
1957 mocht ä´jeder ä Kassesturz,
i´gfiert wurd dä Hexe Eunheits-Schurz.
Dä Schtoff hänn mer kauft bim Faißt in Oppenau,
un diä Schierz hett gnait om Lui sinni Frau.
Dä Schtoff hett koscht pro Schurz zwölf Mark, dess war ä dicker Hund,
bis dess verdiänt k´ho hesch, muesch domols schaffe 14 – 16 Schtund.
Sommle duen mer immer noch bi jedem Ball un s´Lumbeschuehvermege,
duen mer 1958 zuem erschtemol uff dä Poscht im ä´Schparbuech o´lege.
Mit jedem Johr als Hexemeischter,
wäre diä Onsprich größer vun dä Hexegeischter.
1959 noch dä Fasend war fier diä Hexe dess Johr der Wende,
s´hett ä´huffe Knatsch gä Lui legte dess Omt in ondri Hände.
1960/61
1960 bis 1961 war Heinz Huber dä Meischter,
der Päterstäler Hexengeischter.
Treffpunkt war ab jetzt wer kohn dess oohne,
bim Karl dem wohre, im Oberdorf im Schwohne.
1961 hett mich uffgsuecht ä Trupp vun dä ehemolige Hexekollege,
ob ich wisst wo´s Schparbuech isch mit däm Lumbeschuehvermege.
Als ich diä Frog verneint, es tuet nä kräftig schtinke,
aber des Schparbuech wär eufach nirgend´s z´finde.
32 Johr bliebt des Schparbuech verscholle,
es war noch ebbis druff, dess war jo des tolle.
Noch däm Fund war diä Freid groß mer hett´s Geld glich abhebe welle,
nix do sait dä Poschtler Ilg, dess kohn nu där wo´s oglegt hett ihr Gselle.
Un so sin sie zue mir wieder kumme,
hilf uns, dass mir dess Geld bikumme.
Bim Umzug wäre zuem erschtemol Jungfrau un Maidli kassiert,
dess isch im ä´Hänger vum Ernscht Maier mitmä Haituech passiert.
Noch däm Umzug un däre erfolgreiche Maidli un Jungfraue Schlacht,
hett dä Hexeboss Heinz im Kaiser ä´Hondschtond uni Unterhos gmacht.
Zwei Componiä hett är´s Kommondo k´ho,
donn war schu widder ä´ondro droh.
1962
Ab 1962 war Franz Kimmig der Meischter,
vun dä Päterstäler Hexe-Geischter.
Dä Rossfranz war nitt gonz unerfahre,
doch dä Hexekarre war zimlich verfahre.
Dä Häxehuffe war mol groß mol klei,
die gräscht Teilnähmerzahl ware zwei.
Bereits 1965 bewies er Zuversicht und Mut,
in däm Johr, er Holzmasken beschaffen tut.
Diä Klufft war alt, dess Gsicht war neu,
es ware uff eumal widder ä´rächter Hexevereu.
1967 hett mer sich mit mä PKW motorisiert,
hett diä Opfer im ä´alte Oppel Hypnotisiert.
Dess war däm Karre bal z´vill, er war´s nur gwähnt zu´e zweit,
er haltet durch mit knappe Not bis 1969, donn mocht er d´Räder breit.
1970 hett mer sich donn b´sunne,
un schuf ä´Hänger mit mä Gitter kumme.
Om Bergkarl sinner Bulldock hett´n zoge der war gonz Schtolz,
Maidli z´tronsportiere isch doch ebbis onders als Mischt un Holz.
Geld war immer g´frogt, dess hett au immer Sorge brocht,
drum hett mer ab 1971 kleuni Hexli zuem verkaufe gmocht.
Om Fronz si Frau Chrischda un ondri Hexewieber,
hänn villi Schdunde gschafft wiä Eselstrieber.
Verkauft hän sie diä Hexli im Saal un uff dä Gass,
des hett Geld brocht in diä immer läri Hexekass.
Bi´ra Hochzig Schpalier sinn d´Hexe gschdonde in dä alte Tracht,
do isch ä´Oschtoss kumme, dess isch nit guet un dass mer so ebbs macht.
Dä Fronz mit sim Gefolge hett´s zur Kenntnis gnumme,
un 1975 sin sie in´rä neie Mondur uff Biihni kumme.
Diä erschde neie Kleider in dänne sich diä Hexe fiehle wohler,
sinn 1975 entschdonde bi dä Frau Melittä Hörr vum Modehaus Kohler.
Des Hexe Klamotte moche nimmt keu änd,
sitt 1981 leit diä Ärbet in dä Bolizei Onna ihre Händ.
Noch dä Fasend bikummt dä Fronz vum Schwohne als ä´Wink,
donn weis er, dass Bäse, Kleider un Unterhose abzuhole sind.
Diä Grupp isch groß diä Meununge verschiede un 22 Johr sin in´s Lond gegonge,
dä Fronz nimmt dä Huet, dass er´s widder mocht kohn keuner vun ihm verlonge.
1984
Dä Chronischt schriebt 1984 in Zahle,
bi dä Hexe gitt´s wieder ä´mol Wahle.
Dä Wahlkompf bi dä Hexe isch keu schlimmer,
Hexemeischder wurd dä Berthold Schpinner.
Im erschde Johr, do isch dä Berhold selber bas,
do gitt´s Hexe, Hexe grad oh´Mass.
Ä´wittre großer Schlag in des Bertholds Hexemeischder´s Tage,
war die Konschtruktion un diä Organisation vum gräschde Hexewage.
In däre Zitt wurd gschafft bis om Himmel schtoht dä Muh als Sichel,
do baut mer in dä Wilhelmschtroß dä Hexraum bim Mohlermichel.
1988 hett mer´s gschafft ieber d´Nacht,
un fier alli Fäll ä´Satzung gmacht.
Do drinn isch alles gregelt vum Kopftuech bis zuem Schobe,
wass alles koscht, aus s´Verhalte un wiä dä Vereun wurd uffgehobe.
Sex Johr hett dä Berhold gwiählt un gschafft,
er dongt ab diä Hexerei goht ieber sinni Monneskraft.
1990
S´Johr 1990 schtoht im rächte Muh,
des Omt iebernimmt s´Kornelis KaLu.
Dä neie Hexemeischder isch gebore unterm rächte Schtern,
schlechte Laune und ä´Surompfergsicht zeige leit äm fern.
Dä Vadder vum KaLu war schu Erznarr,
wo er noch dä Hoim in Elzach war.
1992 bringt´s dä KaLu zwäg,
dass d´Hexe noch Hollond gänn 3 Däg.
Om erschte Obe war´s nix mit däm Schwofe,
will mer inere Autobohnraschtstätte duet schlofe.
Der Usflug war gelunge,
hoimwärts hän sie gsunge.
Dä Zuegong bi dä Hexe der isch in däm Johr groß,
un alli bruche Schobe, Rock, Schurz un Unterhos.
Dä Schobeschtoff moch äm KaLu Sorge er duet fascht in dä gonze Welt rumfroge,
uff´s nägscht kunnt er nitt, dä Schtoff wurd bierä Donte in Elzach gwobe.
1993 do wäri si international, si gänn noch Fronkrich in Schtadt Savern,
vun dänne Narre wäre si verwähnt, s´wurd alles zahlt, so hänn si´s gern.
In Savern isch d´Fasend grad vierzeh Däg schpäter,
Schtroße sin abgesperrt fier dä Umzug, dess weiss ä´jeder.
Ebbis goht dä Päterstäler Hexe noch nitt in d´Nuss,
bi dänne Fronzose isch obes om Zehni schu Schluß.
Noch däm Treffe jeder Iwuhner vun Savern i´gfalle und hohlwongig rumlauft,
keu Wunder diä Päterstäler Hexe hän vor dä Abfahrt alles Brot uff gekauft.
1994 isch ä Neier Hexewage fällig, mer hett´s gebrucht gekauft,
er hett Mugge, wenn mern brucht er eunfach nitt lauft.
Der diere neie Hexewage,
schtoht in Oppenau inere Garage.
Kleuni Buebe hän dess endeckt,
un ä´Schpazierfahrt usgheckt
Die Stepsel schtecke dä Schlissel nie un schu isch er glaufe,
zwar nur bis on d´Holzbieg no, sunsch miäst mer widder ä´neier kaufe.
Z´Fueß un nitt uffem Bese,
isch mer uff dä Hark donne gwäse.
Laufe war ä´großi Schtrapaze,
drum schlooft mer uff d´Matraze.
Domit uff dä Wonderung keuni abhonde kummt so ä Hexe Tropf,
hett dä KaLu T-Shirt oh´gschofft, bedruckt mit mä Hexekopf.
Verhondlung hett mer mit dä Grumet Oma gfiehrt s´isch luschdig gwäse,
mit viel Moscht hett mer ä´Vertrag abgschlosse uff Lieferung vun 50 Hexebäse.
Sitt Ussgong 94 schafft´mer wiä die Geier,
un alles wäge däre 44jährig Jubiläumsfeier.
On alles, on sell uns s´onder au, muesch do denke,
diä Gäscht vum Bohnhof ins rächt Quartier nie lenke.
Dä Boss vun dä Gmoi muesch froge ober er empfongt au Hexemeischter,
oder ob er grundsätzlich schtoht uff Bolitiker, Gmoisrät un Burgemeischter.
Pinktlich un genau soll alles si, in dä Zitt mueß alles leie,
im stille bät´sch hoffentlich duet mer keuner ussem Rohme keie.
Au unsri Musiker muesch froge, ob si om Obe mit Fackle,
mit unsre Gäscht vum Bohnhof bis zuem Kurhus wackle.
Im Kurhus sin mer mäh als der Grinder fünfe,
jetz goht glich ab der Ball der Zünfte.
Dänä Hexe Freund und Gönner, diä immer zue uns g´schtonde,
gilt´s zuem Schluß fier Ihri Unterschtizung in 44 Johr z´donke.
1998
1998 war’s donn widder so wit,
nun isch mol widder fir ä Wechsel Zit.
De Bruno vum Seebächli wird de neie Hexemeischter,
un will vertriebe in Peterstal die böse Geischter.
Nit long noch de Wahle wird ä neie Satzung igführt,
un vun jederer Hex au künftig Buskoschte kassiert.
Ä passiver Status gibt’s jetzt au,
demit jeder konn Mitglied wäre in de Ortenau.
Au die Neuuffnohme wäre jetzt durch de Vorstand beschlosse,
denn vorher wurde die Hexe durch den Wahlmodus oft vun usse beschosse.
Drum gibt’s jetzt in dere Hinsicht weniger Stritt,
un de Bruno hofft uff zufriedeneri Litt.
2000
Im Johr 2000 wars donn so wit,
50 Johr Hexe, des isch ä gonz nett longi Zit.
I’glade sin wore 500 Hästräger on de Zahl,
des war ä Riesefeschd un vergesse war die Schafferei un die Qual.
Doch im gonze Renchtal simmer on de Fasent kumme,
iberall henn si die Hexe uff’d Schippe gnumme.
Denn des 50-jährige wär eigentlich erscht im Johr 2001 gsi,
doch si henns schu ä Johr friher gfeiert, un s’war au trotzdem schie.
2001
Ä Usflug war nol nedig, oifach mol rus ussem Tal,
nach St. Johann in Tirol sinn si, lediglich 11 on de Zahl.
Ä Zwischstop war im Kloster Andechs geplont,
die zwei wo fahre henn miese, henn gonz net zohnt.
Zum Wildwasserrafting henn si sich in Neopren-Onzüg nizwengt,
un gonz unter uns, ware die teilwies gonz net eng.
Zu guter Letzscht sin si obends alli mitnonder im Whirlpool glege,
doch vun die Wirti henn sie ghet koi Sege.
Die het no bled gmocht wege ä paar Flasche Sekt,
doch sie henn si donn vor de Sauna im Kabuff versteckt.
Ja, so ä Veroinsusflug isch so schie,
noch denne vier Däg ware alli gonz net hie.
2003
Johrelong simmer bi de Monika vum Leo om Schmutzige gsi,
die het sich immer viel Erbet gmocht, un wohnsinnig viel Müh.
Doch irgendwenn isch halt au mol ä End,
wer het des vun de Hexe jemols denkt.
Sit 2003 schließt uns de Rossi sini Tür nun uff,
un die Hexe fahre mit’m Wage jedesmol de steile Bucke zum Donneweg nuff.
Dort wird donn mit de Korke so lud geknallt,
dass es hallt im gonze Wald.
Weil de Mäskliverkauf nimmi so lauft,
aber wirklich jeder in Peterstal ä Christboom kauft,
sommle mir vun jetzt on fir ä kloine Spende,
die Christbääm i, vum Ortseingang bis zum Ende.
Ä Hexestommtisch wurde Im Juli 2003 ins Läbe grufe,
monch oiner het om nächschte Dag nimmi kenne schnufe.
Organisiere dued en jedesmol ä onderer vum Veroin,
un monchmol kummsch als bal nimmi hoim.
2004
Im Jahr 2004 sin unseri junge Hexe uff’d Barrikade gonge,
denn des graue T-Shirt dät ne nimmi longe.
Sie welle ä schwarzes mit emme wisse Kopf,
des passt au viel besser zum Häs und zum Zopf.
Im gliche Johr isch ä Usflug plont wore,
au fir die Hexe, die no nidde sin gebore.
Gmietlich mues es si un au ä weng ruschtikal,
drum sin si 3 Däg uff ä Skihitti noch Bühlertal.
Die Teilnahme die war riesengroß,
nidde mol Bette henn mäh glongt, des war famos.
Uff de Britsche sin si deilweis glege,
Gott sei Donk, war schie Wetter un koi Rege.
S’Wetter het mitgmocht un die Kinder henn kenne tobe,
des war ä toller Usflug, uff’m Berg do drobe.
Sit 2004 simmer au Mitglied im ONB,
un trotz viel Gschrei tuts koinem weh.
Ä gemeinnütziger Verein simmer sit äm 05.11.04 au,
un nenne uns sither „Peterstaler Hexen e.V.“
Ja, es isch viel bassiert in de letzschte Johre,
un moinch oiner war zum Schaffe userkore.
2006
Jetzt gibt’s uns Hexe schu 55 Johr,
un des isch mit beigezoge on de Hoor.
Ä tolli Hexebar isch extra kreiert wore für dieses große Fescht,
so dass koiner mäh hoimwill in si eige Nescht.
650 Hästräger henn sich o’gmeldet für de hiddige Tag,
schie solls wäre un hoffentlich ä Obend ohne Klag.
Longts Trinke, longts Esse, hemmer au nix vergesse?
Wenn ja, donn muhme nit rum und ziege ä Fresse.
Mir henn uns ogstrengt, denn mir sin schu ä gueder Huffe,
drum wünsche mir uns firs Jubiläum, dass ihr alli viel Suffe.
Gonz aktuell
Unser Wage isch om Arsch, un mir henn denkt er isch bloß verdreckt,
doch pünktlich zum Jubiläum isch uns die Karre verreckt.
De Bruno het gluegt, doch er sieht nur noch ä roschdigs Grüscht,
om beschte werfe mer ne bi irgendoinem Bur uff de Mischt.
So geht’s nun widder ins Johr 2006,
d’Erbet geht nie us onnerer Hex.
Jetzt wäre mer halt sommle un spare fir ä neier Wage,
un wäre halt mol laufe miesse die nächste „paar“ Tage.
Unsere Hexenmeister
1951 – 1954 Kurt Zimmermann V
1954 – 1959 Ludwig Huber
1960 – 1961 Karl-Heinz Huber
1962 – 1984 Franz Kimmig
1984 – 1989 Berthold Spinner
1990 – 1998 Karl-Ludwig Korneli
1999 – 2015 Bruno Schmiederer
2015 – 2021 Mario Schmiederer
2021 — heute Dominik Bayer